Bazen diyorum kendime
hayat gariplikler garipsiler ve garipler dünyası diye öyle yada böyle bu dünya
bazılarına iyi bazılarına kötü bazılarına ise etkisi olmayan düzgün yüzeysel
ortamda sunulması beni farklı şeylere inanmaya yitti demek fazlasıyla doğru olur
daha da doğrusu insanların çıkarları için birbirini neredeyse sikme politikası
uygulamaları bana inandırıcılığı olmayan sadece gözü pek aklı sınanmış
kişilerden biri olduğuma inanmamı sağlayan herkese aslında içten teşekkür
etsem de onlara büyük küfürleri aralıksız savurmayı tercih ediyorum neden bütün
insanlar iyilikle donatılmış bir masanın etrafında değilde çıkar masasının
etrafında toplanmışlar sorusunu kendime aralıksız sorarken günlerin birinde
karşıma öyle biri çıktı ki işte tamam dedim tanrının varlığına koşulsuz şartsız
inanabilirim ama buda zamanla geçti gitti sonra gene aynı terhane dönmeye
başladı kafamda bazen bu denli bazı şeyleri düşünmek beni fazlasıyla meşgul
etse de çevremde beni meşguliyetten ayrıca k bilinçsiz duygusuz insanlar oldukça
ben bu kafa yapısıyla ömür boyu sürecek bir çukuru eşelemeye devam edeceğim
belki de o kadar çok eşerim ki dünyanın diğer tarafından uzay boşluğuna düşer ve
parçalanarak ölürüm o zaman işte derim bu düşünceler yada bağlılıkların hepsi
sadece bunun içindi derim yazdıklarımdan bir şeyler anlamanızı beklemiyorum
bazen bende bir şeyler anlamıyorum sanırım yalnızlığın evrelerinden biri de bu . .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder