Dünde kalanlar

Dün profiline girdim, telefondan.



''Bağlantı güvenli değil, devam edilsin mi?'' uyarısı


çıktı karşıma. Sanırım telefon bile artık tanıyordu


seni. Profilinde de ''Arkadaşı Ekle'' yazıyordu.


Sanırım dün yaşanan malum olaylardan sonra


hayatından çıkarmak istemiştin beni.

Yaklaşık 20 dakika önce herkese açık olarak bir

fotoğraf paylaşmıştın. 72 beğeni, 11 yorum vardı.

(Ne hikmetse beğenenlerin çoğuda erkek.) Yoruma

baktım, benim yanındayken kıyamadığımdan

dokunamadığım saçlarından bahsetmişti. ''Saçların

çok güzel olmuş '' diye atılan bir yorum ve

arkasına eklenen yavşakça bir tebessüm işareti.

Cevap olarak attığın yorumu okudum, çok

şaşırdım.

O eski sen olsan, ''al o kalbi g.tüne sok, kaybol

lan'' yazardın.

Fakat sen? ''teşekkür ederim, '' yorumunu atmıştın

bile.

İşte o zaman anladım;

güvenli olmayan bağlantı değil, senmişsin..

(nereden nasıl yada kimle)

Şarkılar .

herşeyi bir tarafa bıraktım kısa zaman önce kin nefret aşk acıma aklınıza gelen herşeyi sadece bir nefes alan vücüt olarak yaşamak nasıl diye merak ettim ...

DEĞİŞTİN Mİ?

Bu günlerde en sık duyduğum cümle sen çok değiştin oldu niye böylesin neden böyle yapıyorsun abi neyin var bişey mi oldu gibi cümleler birbirini takip ediyor sonrasında sen bizi siklemiyon ayıp sana mesajlara bu kadar erken dönmeseydin iyi olurdu gibi ne yapayım amk hı ne yapayım hayatımı sizin gibiler sikti sürekli bişeylerin sorumlusu oldunuz neden belirtmeden kiminiz benim hakkımda bana ait oldugunu düşündüğünüz düşünceleri başkalarına anlattınız kiminiz çok yanlız kalıncaya kadar aramadınız afedersiniz ama ben yanlızlıkla boğuşurken nerdeydiniz yada ben sevgilimden ayrıldıgımda nerdeydiniz hiç arayı sordunuzmu uzun zaman neler yaşadığımı sormadınız varsa yoksa sizin sıkıntılarınız ben itin götüne sokup çekilmeyecek karakterdeki insanlarla gezerken nerdeydiniz soruyorumm 6 aylık dönemde ben her türlü sıkıntıyı kendim çözmeye çalışırken nerdeydiniz yoktunuz abi yoktunuz ben ameliyat oldum yoktunuz ortalıkta ben kaza yaptım gene yoktunuz ortalıkta ben dizlerim yere değdiginde gene yoktunuz ama ne oldu geri kalktım artık daha gçlü daha saydam şekilde sizinle bi sıkıntım yok yanlış anlamayın tek sıkıntım kalabalığı sevmiyor olmam kusura bakmayın böyle daha iyiyim şimdi ben yokken ne yapıyorsanız onu yapabilirsiniz UZAK DURUN BENDEN YETERLİ BANA. . .

Ölmek zaman dilimi mi acaba?

... (az bi zaman sonra)    Yaşadığım zaman diliminde çok şey ögrendim halada ögreniyorum ama bana en net gelen kısım  hayatta küçük şeylerin aslında kocaman oldugu kocaman şeylerin ise küçük olduguydu .
insan doğar büyür yaşar daha iyi yaşar ve daha kötü yaşayanlarla aynı kaderi paylaşır yani ne kadar zengin oldugunun yada ne kadar fakir oldugunun hiç bir önemi yok zamanı gelince önemli olan tek şey senin arkadan bıraktıgın değerli şeyler (maddiyat değil) mesela iyi bir yazı iyi bir ilim yada insanlıga faydalı birşeyler bıraktgın olması gerek ve geride bıraktıgın en önemli şey bu herhalde gülümseyerek seni anan insanların olmasıdır .
Yani kısacası insan  yaşadığı süre içinde ölümle her yüzyüze geldiğinde nefes aldıgı için belki ilahi bir varlıga şükretmesi gerek çünkü hayatın yaşanabilir çevre olması tamamen buna bağlı gibi birşey demiş olsak yanılmayız.
ve son bir şey diyecek olursak doğumla ölüm arasında kalan zaman insanı her türlü şeyle zorluyor o zorlamalarda pes etmeyip devam etmek sizin elinizde unutmayın ne kadar güçlü olursanız hayallerinize ölümden öönce yetişmek sizin için daha kolay olur ...

Sonra mı ?

Biri ile seni sarılırken gördüklerini söylediklerinde inanmadım onlara yalandır dedim sonra kendi kendimi yiyip bitirdim bi süre zaman geçti ben gene unuttum sesini nefesini yüzünü  tek aklımda kalan gülüşündü oan sıgındım korktugum zamanlarda yanlızlaştıgımda gene ona sarıldım üşüdüğümde onunla ısındım taki seni bende başkalarıyla görene kadar gene aynıydın ama o gün o saat o yeri unutmak için herşeyimi verebilirdim ama yapamadım zamanla yoklugun dahada agırlaştı nerden bilebilirdim ki bir gün daha kötü duruma düşecegimi bilemezdim tabi o zaman fazla bekletmedi beni sadece 5 ay kadar sonra geldi adını anmak istemediğim birisi bana senin düğün davetiyeni gösterdi aslında iyiliğime yaptıgından eminim ama bende gene ters tepti bu olay ne yapacagımı bilemedim sadece ağladım onuda yapabildiğim kadar içime içime ağladım kaçıp kurtulmak istedim o şehirden gidebildiğim kadar uzağa ama yapamadım bu zamana  kadar en iyi yaptıgım şeyi yapamadım ben ki her başım sıkıştıgında kaçacak yer bulurken bu sefer bulamadım  daha doğrusu insanlara ne cevap verecegim konusunda korktum bu zamana kadar onlara seni anlatan ben hatta seni anlatmayıp seni onlara yaşatan ben onlara bu halde nasıl olduğumu açıklamayacak kadar çaresizdim oturdum ağladım gene sonra annem fark etmiş bu durumu o sordu ben gene anlatamadım sadece dizlerinin dibinde zırıl zırıl ağladım ne kadar ağladım hatırlamıyorum tam o noktada uyuya kalmışım arada geçen 3 5 7 saat sonra uyandım hala aynı pozisyondaydım annemde aynıydı gene sordu aynı soruyu bu sefer yutkunarak anlattım ona herşeyi herşeyini gülüşünden bahsettim gözlerinin o derin karasından bana kullandıgın kelimelerden bahsettim ona ve annemde anladı ki beni susturdu beni ve dedi ki hiç unutmam o cümleyi ''sen bu dünyada 1 tanesin ama onlardan çok var birşey çok oldugunda değeri azdır ama sen tek oldugun için senin değerin hepsinden fazladır şimdi ağlamayı kesip mutlu olmak istiyorsan git kendine çeki düzen ver biraz bu halde bir yere yollayamam seni dedi'' ve ben rahatlamış hissediyordum biraz daha sanki iyi gelmişti birine bişeyleri zorlada olsa .
Aradan zaman geçti ben toparlandım gibiydi senden bahsedenlere geçmiş çöptür deyip geçiştiriyordum hatta inanmazsın resimlerine hiç ama hiç bakmadım yemin edebilirim bende olanları ise annemle konuştugumuzdan sonra silmiştim bende hiçbirşeyin yoktu en son bi kol saatin vardı bana aldıgın onuda ateşe atmıştım aşıklar tepesinde içerken oda gitmişti ve seni ben ebediyen kendimden uzaklaştırmıştım .
Zaman geçiyo daha iyiye gidiyordum hatta daha daha iyiye senden bahseden boşbagaz kimsede kalmadı etrafımda temizledim hepsini daha doğrusu 3 5 insan dışında kimseyi istemedim hayatımda onlarda zorla kaldılar zaten. . .
 bi gün oturduk bi cafede muhabbet ediyoz arkadaşlarla önce göz yanılsaması zannettim ama dikkatli bakınca senn oldugunu gördüm bitmiş bir halde gibiydin gözlerin eskisi kadar güzel değildi sanki sanırım saçlarınıda döküldüğü için kısa kestirmiştin seni gören tek ben olmadıgıma emindim ama o masadakiler sırf ben üzülmeyim diye seslerini çıkartmadıklarına eminim sen gittin konunu ben açtım ama ordakilerin yüz ifadesini görmen gerekti ne yapıyor bu gibisinden eskiye mi dönüyor korkusu vardı hepsinde devam ettim konuşmaya çok değişmiş dedim eskisi gibi gözleri gülmüyo dedim saçları döküldüğü için kestirmiş kesin dedim bide yüzünde eski mutlu hali yok evliliği yolunda gitmiyor herhalde neyse dedikodusunu yapmayalım dedim sonra konuyu kapattım ordan ayrılınca üzerimden büyük bir yük kalkmış gibiydi o anki yüzünü aklıma getirdim ve yeni birşeyler olması gerek dedim olacaktı olmak zorundaydı . . .